Сегашната површина на Марс изгледа далеку од каква било форма на живот. Сепак, новите податоци сугерираат дека пред милијарди години, црвената планета можеби била многу подобра средина.
Curiosity, роверот на НАСА, продолжува да дава клучни информации за оваа драматична трансформација.
Во кратерот Гејл, роботот истражува минерали богати со јаглерод кои откриваат радикално различна античка клима. Изотопските анализи укажуваат на екстремни испарувања, што покажува постоење на течна вода.
Мерењата преземени од минералите во кратерот Гејл откриваат дека овие карпи се формирале под две можни климатски сценарија. Во првото сценарио, влажните и сувите циклуси се менувале наизменично, создавајќи флуктуирачки услови помеѓу средини, повеќе или помалку погодни за живот. Другата хипотеза сугерира формирање во криогени услови, со многу солена вода и ниски температури, кои би биле понеповолни за животот.
Дејвид Бурт, од Центарот за вселенски летови на НАСА Годард, објасни дека потешките изотопи пронајдени во овие минерали се доказ за високоинтензивни процеси на испарување. На Марс, овие изотопи се значително потешки од оние измерени на Земјата во слични формации. Ова сугерира дека водата претрпела масивно испарување, екстремен феномен кој оставил свој белег на карпите во кратерот.
Карбонатите се природни архиви на климатската еволуција. Тие имаат информации за температурните услови, киселоста на водата и атмосферскиот состав. Благодарение на инструментите на Curiosity, научниците можат да погледнат назад во времето и да ги декодираат овие средини.
Џенифер Стерн, од Центарот за вселенски летови Годард, забележува дека алтернацијата на влажните и сушните периоди може да сугерира дека Марс бил населив. Од друга страна, студената и солена клима би била многу понеповолна за живот, бидејќи водата би била заробена во мраз.
Изотопските вредности забележани на Марс претставуваат рекордни нивоа, никогаш досега не забележани на друго место во Сончевиот систем. Ова може да значи дека процесите што ги формирале овие карпи биле доведени до нивните крајности на црвената планета.
Овие нови откритија ја зајакнуваат идејата дека Марс претрпел значајни климатски трансформации. Тие обезбедуваат дополнителни изотопски докази за подобро да се разбере како планетата преминала од влажна средина во пустина.